Trilzeven met gaas, een belangrijk onderdeel van zeefapparatuur, classificeren bulkmaterialen (erts, aggregaat, enz.) op deeltjesgrootte door middel van trillingen, met een efficiëntie van 85-95%. Het is bestand tegen hoogfrequente trillingen (800-3000 tpm) en slijtage, wat een hoge treksterkte en slijtvastheid vereist. Het bestaat uit ketting-/inslagdraden (materialen: koolstofstaal, roestvrij staal), maasopeningen (0,1–100 mm, vierkant/rechthoekig/zeshoekig) en randversterking en kent de volgende structuurtypen: geweven (vlak/keper/Nederlands weefsel), gelast (stijf gelaste kruispunten) en geperforeerde plaat (geponste stalen platen). Productieprocessen variëren per type: geweven gaas omvat draadtrekken, richten, weven en randbehandeling; gelast gaas vereist draadvoorbereiding, rasteruitlijning, weerstandlassen en oppervlaktebehandeling; geperforeerd gaas vereist plaatsnijden, ponsen en ontbramen. Afwerking omvat verzinken, polijsten of coaten. Kwaliteitscontrole omvat materiaaltesten (treksterkte, samenstelling), dimensionale controles (openingsgrootte, vlakheid), structurele testen (lassterkte, slijtvastheid) en prestatievalidatie (zeefefficiëntie, trillingsvermoeidheid). De installatie omvat de voorbereiding van het frame, het positioneren van het gaas, het bevestigen (bouten/wigstaven), het aanpassen van de spanning (10-20 kN/m) en het afdichten/testen om een stabiele werking te garanderen. Dit gaas is essentieel voor efficiënte materiaalclassificatie in de mijnbouw, bouw en metaalindustrie.
De trillende zeef werkt door gebruik te maken van de heen-en-weergaande trillingen die worden gegenereerd door de excitatie van de trilplaat. Het bovenste roterende gewicht van de trilplaat zorgt ervoor dat het zeefoppervlak een vlakke gyratietrilling produceert, terwijl het onderste roterende gewicht ervoor zorgt dat het zeefoppervlak een conische gyratietrilling produceert. Dit gecombineerde effect zorgt ervoor dat het zeefoppervlak een complexe gyratietrilling produceert. De trillingsbaan is een complexe ruimtelijke kromme. De kromme wordt geprojecteerd als een cirkel op het horizontale vlak en een ellips op het verticale vlak. De amplitude kan worden gewijzigd door de excitatiekracht van de bovenste en onderste roterende gewichten aan te passen. Door de ruimtelijke fasehoek van de bovenste en onderste gewichten aan te passen, kan de vorm van de kromme van het bewegingstraject van het zeefoppervlak en het bewegingstraject van het materiaal op het zeefoppervlak worden gewijzigd.
